Wat is een inlay?

Een inlay is als een verfijnde ‘pleister’ voor een tand. Het is een restauratie die in de tandstructuur past om de vorm en functie van een beschadigde tand te herstellen. Wanneer het tanddefect klein is, is de holte diep maar is er geen tandpulpa bij betrokken en zijn vulmaterialen moeilijk te stabiliseren.een inlegis een uitstekende keuze. Het sluit nauwer aan dan traditionele vullingen en kan de normale vorm en occlusale relatie van de tand goed herstellen. Digitaal vervaardigde, volledig keramische inlays combineren esthetiek en kracht. Door de integratie van minimaal invasieve concepten en precisieproductietechnologie bieden ze een meer gepersonaliseerde oplossing voor tanddefecten, waarbij veel hoogwaardige oplossingen worden verwerkt door een professioneel Chinees tandtechnisch laboratorium en het WM tandtechnisch laboratorium.

Nadat we de wortelkanaalbehandeling hebben voltooid, wordt de tand, hoewel de ontsteking in de tand is geëlimineerd, kwetsbaar en heeft dringend bescherming tegen restauratie nodig. De restauratie kan niet alleen voorkomen dat de tand splijt, maar kan ook de kauwfunctie en esthetiek herstellen, waardoor de levensduur van de tand wordt verlengd. Dus hoe moet je op dit moment kiezen? Het antwoord is dat zowel onlays als volledige kronen kunnen worden gebruikt.

Een onlay is een uitgebreide vorm vaneen inleg, zoals een 'vest' dat op de tand wordt gedragen. Onlays bieden het voordeel dat ze betrekkelijk weinig tandenknarsen vereisen, waardoor gezond tandweefsel maximaal kan worden vastgehouden. Bovendien blinken ze uit in het nauwkeurig reconstrueren van de contouren en occlusale relatie van de tand, waardoor ze een uiterlijk krijgen dat sterk lijkt op de oorspronkelijke staat van de tand. Een aantal gerenommeerde Chinese tandheelkundige laboratoria en WM-tandlaboratoria beschikken over een rijke expertise op het gebied van het aanpassen van onlays, waardoor ze kunnen inspelen op de individuele kenmerken van elke tand. Onlays hebben echter nadelen: hun retentie is iets zwakker, waardoor ze ongeschikt zijn voor tanden met overmatige defecten. Bovendien hebben ze een langere marginale lijn, waardoor hogere normen voor mondhygiëne nodig zijn, wat kan leiden tot de mogelijkheid van secundaire cariës.